ترس‌ها و موانع و معایب و مصائب که در زندگی روانمان را می‌آزارند به شکل دیو و جن و هیولا و حیوانات درنده‌خو و اشکال دیگر در خواب‌هایمان نمود پیدا میکنند. اما همه مشکلات و دشمنانی که در زندگی داریم بیرون از ما نیستند که؛ شاید آن نقص و ضعفی که روال زندگی‌ات را مخدوش و تیره کرده درون خودت باشد. پس وقتی هیولایی در خوابت میبینی که در پی‌ات می‌دود در تعبیر خواب‌ها همیشه دنبال مقصر و دشمنی بیرونی نباش، شاید آن هیولا خودت باشی!
یک علت فوبیا کابوس‌هایی است که در خواب می‌بینیم. ترسِ بزرگنمایی شده و غیرعادی مواجهه با یک جانور یا یک موقعیت تاثیرش محدود به خواب نیست و هر بار که در عالم واقعیت در موقعیتی مشابه قرار بگیری همان ترس سوررئال کابوس‌وار تداعی میشود. وحشت اغراق آمیز از موجودات افسانه‌ای هم مثل جن و دیو و آل و بختک هم یک ریشه در کابوس دارد. خواب حس ترس و اضطراب را به نمادهای ملموس تبدیل میکند که میتوانند دارای شکل و صدا باشند. این اشکالِ غالباً مبهم عالم خواب بر زمینه‌ی متفاوت عالم واقعیت که بنشینند جلوه‌ای جادویی پیدا میکنند.
از رویاها و لذات بی مانند عالم خواب میشود این نتیجه را گرفت که مغز انسان به گیرنده رویا مجهز است و آن را جذب و هضم میکند اما فرستنده دنیای واقعیت خاموش است! ظرف لذت عالم بیداری محدود است. مرزهای واقعیت حتی چشم دیدن رویاهای ما را ندارند و همینکه به اوج رویایی میرسی بیدارت میکنند!
چند کابوس رایج: سقوط از ارتفاع، بی اختیار رفتن به مکانی زشت و هراس‌انگیز، از دست دادن توانایی تحرک و تکلم، حمله جانوران وحشی. در همه یک نقطه مشترک هست: رنج تحمیلی و نداشتن اختیار و اراده برای گریز یا مقابله.
پس پیش‌بینی ناپذیری حوادث، وقوع حوادث بی دخالت اراده‌ی فردی، بی‌اختیاری و از دست دادن توان و اراده‌ی احتراز از رنج کابوس بزرگ بشر است!
کوهی هستم من
که بر ویرانه‌ام جاده‌ای بنا کرده‌اند
دیگران مرا جاده می‌خوانند،
من اما کوهی ویرانم
شب‌ها خودم را می‌بینم در خواب
فریاد می‌زند: من کوهم! من کوهم!
از خواب‌های آشفته
به بیداری پناه می‌بریم
از کابوس زندگی اما
بیدار نمی‌توان شد
مگر با خوابی شیرین
رویا را پشت سر می‌گذارم
و از خواب بیدار می‌شوم
جای دشت را دیوار می‌گیرد
جای دستان تو را
فنجانی چای تلخ