۱۶۱

من نوشته‌هایم را مثل نورافکنی در شب در دست گرفته‌ام تا راهم را بجویم. آنچه دیده میشود نور است، خودم در تاریکی پنهانم.

۱۶۰

‏این سطرها که می‌نویسم
پله‌هایی‌ست که می‌پیمایم
به سمت تو
تو آن سکوتی
بعدِ آخرین سطر.