می‌گویی عاشق او هستی، آنچنان که آرزو داری قبل او بمیری و نبینی رنج هجران را. تو می‌میری و همان رنج را بر شانه‌ی کسی که عاشقش هستی می‌گذاری! تو عاشق خودت و احساست هستی مبادا خراشی بردارد، حتی به قیمت وادار کردن او به تماشای جنازه در حال تجزیه‌ات. ایثار تو همین است که می‌خواهی خودت را یک مرتبه خلاص کنی، بی توجه به رنجی چند ساله که برای او باقی می‌گذاری.
برخی معیار خوب بودن و انسانیت را ابراز محبت و عشق و احترام در دایره "خودی‌ها" می‌دانند. نه، اگر از این دایره خارج شدی و به روی او که عقیده‌ای متفاوت دارد خنجر نکشیدی و دندان تیز نکردی می‌توانی چنین ادعایی کنی